Büyüyorsun işte…
En zor sınavlarını tek başına verdiğinde büyüyorsun asıl. Doğrunun mücadelesini verirken yanlış anlaşılmayı hesap etmediğinde adam oluyorsun. Sevdiklerin için kavga ederken sonunu düşünemediğinde büyüyorsun. Sen ölümün olduğu Dünya’da; ölümlüye ahireti hatırlattığında yükseliyorsun gerçekte. Daha önceleri seyrettiğin senaryosunu bile bildiğin filmin her anını kare kare tekrar yaşıyor olmanın üzüntüsü içerisindeyken, vazgeçmiyorsun ya inandıklarından;
işte o an insan oluyorsun. Sana yanlış yaptıklarını bildiğin halde avuçlarının içindeki dualarda anıyorsun ya hani,melekler iniyor o an hızla amin demek için,Allah övüyor tüm alemlere ya seni;işte o an eşrefi mahluk oluyorsun.
Gerçeklerin bir gün ortaya çıkmak gibi kötü huyu varmış diyorlar.
Öğrenildiğinde haklı olduğuna bile sevinemiyecekmişsen meğer… Günahını almalarına bile üzülen sen…Kim o an neredeymiş, kim gerçekten varmış ve kim o saatten sonra olmasaymış da olurmuş,
hepsini görüyorsun.
İnsanlar hakkındaki düşüncelerinin, yaptığın tüm yanlışların ve doğruların netleştiği o an büyüyorsun.İnancın huzurunu yaşıyorsun ve yeniden adam olduğunu anlıyorsun yaşın elli üç olsa da…
H.Engin Eroğlu
